|
|
|
|
| |
Peygamber
O’dur “gaye insan, ufuk peygamber”
O ki; ne hayal, ne rüya, ne de zan,
Ondan bize en kutsi haber;
Kur’an, sünnet, ölüm, mahşer ve mizan...
O ki tüm çileye, derde hekimdir,
O ki içimdeki aşka hakimdir,
Beni ona aşık yapan da kimdir?
Ve yüreğime o sevgiyi yazan.
Onsuz boyun büktü baharda güller,
Ötmüyor bahçemde artık, bülbüller,
Hep gözyaşlarıyla soldu sümbüller,
Hasret çiçeğime vurdu bir hazan.
Mehmet Akif Uçar
Muhammedin doğduğu gece
Âlemler nûra gark oldu Muhammed doğduğu gece
Mü’min münafık fark oldu Muhammed doğduğu gece
Arşın nuru yere indi,suyun rengi nûra döndü
Hep susuzlar suya kandı Muhammed doğduğu gece
Ananın rahmine düştü kafirlerin aklı şaştı
Bin kilise geçti Muhammed doğduğu gece
Hûri kızları geldiler,nurdan kundağa sardılar
Muhammed’e yüz sürdüler Muhammed doğduğu gece
Ağlayan oğlan avundu doğuran ana sevindi
Nice küffar dine döndü Muhammed doğduğu gece.
Yerden göğe nûr atıldı yediler kırka katıldı
Keşişlerin dili tutuldu Muhammed doğduğu gece.
Yunus derki : Hey Kardeşler, akar gözlerden yaşlar
Secde etti dağlar taşlar Muhammed doğduğu gece
Gülümsüyor
(Peygamberim gönül erim)
Güller açar gül yüzünde,
Hem neşede hem hüzünde,
Gecesinde gündüzünde,
Allah için gülümsüyor
.
Çağlar öncesi sonrası,
Adem peygamber tebası,
Halil ibrahim sofrası,
Peygambere gülümsüyor.
Melekler safa girince,
Yedi kat gök geçilince,
Ümmet ona verilince,
Allah için gülümsüyor.
|
|
|
|
|
|
| |
Bugün 3 ziyaretçi (4 klik) kişi burdaydı! |
|
|
|
|
|
|
|
